Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

                             ΠΑΙ-ΖΩ
Τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής του ένα παιδί υπολογίζεται πως έχει παίξει δεκαπέντε χιλιάδες ώρες.Οι ώρες αυτές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην σωματική, ψυχοσυναισθηματική, κοινωνική, γνωστική-νοητική και ηθική ανάπτυξη του και δεν είναι ώρες που τα παιδιά απλά περνούν άσκοπα.
Το παιχνίδι έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέλειας παιδαγωγικής διδασκαλίας αφού η γνώση που προσφέρει είναι πολύπλευρη και ουσιαστικότατη.
Τόσο το ομαδικό όσο και το ατομικό παιχνίδι είναι αναγκαία για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών.Το παιχνίδι δεν πρέπει να είναι πάντα οργανωμένο από τον ενήλικα ούτε να παρεμβαίνει και να το κατευθύνει, μιας και μόνα τους τα παιδιά εκφράζονται καλύτερα, αναπτύσσουν ακόμα περισσότερο την φαντασία τους και μαθαίνουν να επιλύουν τυχόν δυσκολίες. Παίζοντας τα παιδία γνωρίζουν τον εαυτό τους και το σώμα τους, εκφράζουν τα συναισθήματά τους, οξύνουν την σκέψη και την κρίση τους, επεξεργάζονται τους φόβους τους, εξελίσσουν την φαντασία τους, αναπτύσσουν το θάρρος και την γλωσσική τους ικανότητα, κοινωνικοποιούνται, μαθαίνουν να σέβονται, να υποχωρούν, να ανταλλάσσουν, να διεκδικούν και να συνεργάζονται.
Αυτοί είναι μερικοί απο τους σημαντικούς λόγους που το παιχνίδι αποτελεί ολοκληρωμένο τρόπο μάθησης.
Πρέπει λοιπόν να σεβόμαστε τις τόσο σπουδαίες ώρες του παιχνιδιού, να μην ξεχνάμε πως ''η δουλειά'' των παιδιών είναι το παιχνίδι και να φροντίζουμε ''η δουλειά'' αυτή να γίνεται κάτω από ήρεμες συνθήκες και κατάλληλες προϋποθέσεις. Το παιχνίδι των παιδιών μπορεί να αναστατωθεί από πράγματα και καταστάσεις που δεν μπορούμε εύκολα να φανταστούμε και τότε θα χαθούν σημαντικές στιγμές (για παράδειγμα η ύπαρξη και μόνο ανοικτής τηλεόρασης στον χώρο που παίζουν τα παιδιά διασπά την προσοχή τους και τα αναστατώνει ακόμα και αν δεν παρακολουθούν το πρόγραμμα και φαινομενικά παίζουν αμέριμνα!!!) Αξιολογήστε τις στιγμές του παιχνιδιού όπως τους πρέπει και δώστε κίνητρα στο παιδί σας να παίξει, να πειραματιστεί και να εξελιχθεί...ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟ!!!!

                                                                                                             ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
                                                                                                             ΚΟΥΤΣΑΝΔΡΕΑ ΝΕΛΛΗ

 

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Τα οφέλη του βρεφονηπιακού σταθμού στο παιδί
Η προσχολική ηλικία, αποτελεί αναμφισβήτητα τη βασική δομή για την ανάπτυξη της σωματικής, νοητικής και πνευματικής ανάπτυξης του παιδιού. Με την ένταξη του, στον παιδικό σταθμό και κατά συνέπεια στην πρώτη κοινωνική ομάδα μετά την οικογένεια, ενισχύεται η διαδικασία ανάπτυξης του. Δυστυχώς, συχνά υποτιμάται ο ρόλος του, καθώς πολλοί θεωρούν πως περιορίζεται μόνο στη φύλαξη. Κατ’ αυτό το λόγο παραποιείται η σημασία του όσον αφορά την συμβολή του, στην κοινωνικοποίηση και στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων των παιδιών.
Μέσα από το παιχνίδι και τις καλλιτεχνικές δεξιότητες, οι οποίες αποτελούν την κατεξοχήν δημιουργική απασχόλησή τους στον παιδικό σταθμό, ευνοείται η καλλιέργεια της επιδεξιότητας και η ανάπτυξη της φαντασίας τους. Είναι ελεύθερα να δημιουργήσουν και να εκφραστούν!
Παράλληλα, οι δραστηριότητες που πλαισιώνουν το ημερήσιο πρόγραμμα καθώς και η καθημερινή συναναστροφή των νηπίων, συμβάλλουν στο να αυτονομηθούν και να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες, όπως το να συνεργάζονται, να μοιράζονται, να πειθαρχούν και να υπακούουν στους κανόνες του σχολείου. Προάγουν τη λεκτική ανάπτυξη τους, μέσα από την προσπάθεια τους να επικοινωνήσουν και διευρύνουν τους τρόπους έκφρασης της συναισθηματικής τους κατάστασης. Κατά συνέπεια, ο παιδικός σταθμός αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στην εξέλιξη της προσωπικότητας των νηπίων, ώστε να ενταχθούν όσο πιο ομαλά γίνεται στη μετέπειτα σχολική τους πορεία.

                                                                                                                       ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
                                                                                                                       ΛΕΚΑΚΗ ΜΕΤΑΞΙΑ
ΟΡΙΑ ΣΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ 

Νηπιακή ηλικία χαρακτηρίζεται η περίοδος από τα 2,5 έως τα 6 έτη κατά την οποία τα παιδιά χάνουν τα μωρουδίστικα χαρακτηριστικά τους και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση!!! Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας βρίσκονται σε ένα ξεχωριστό στάδιο ανάπτυξης που χαρακτηρίζεται από διάφορα αλληλένδετα στοιχεία όπως η τελειοποίηση του βαδίσματος, η ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας και η ανάπτυξη του λόγου.
Σε αυτή λοιπόν την ηλικία τα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν τους μεγάλους και τις επιθυμίες τους!!!! Όμως καθώς αρχίζουν να αυτονομούνται σχηματίζουν και αυτά με τη σειρά τους τις δικές τους απόψεις και επιθυμίες που συχνά αντικρούονται με αυτές των μεγάλων!!!! Κάπου εδώ λοιπόν τίθεται το θέμα των ορίων που συχνά φέρνει τους γονείς αντιμέτωπους με νέες καταστάσεις και συναισθήματα αλλά και προβληματισμούς…….. 
Πολλές μελέτες όμως αναφέρουν ότι όταν οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τα παιδιά στα οποία επιτρέπεται να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Τα παιδιά με καλή προσαρμογή έχουν τρυφερούς, περιποιητικούς και υποστηρικτικούς γονείς, οι οποίοι ασκούν έλεγχο με λογικό τρόπο και έχουν υψηλές προσδοκίες. Ο σταθερός έλεγχος που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση σχετίζεται με την ανεξαρτησία του παιδιού!!!! 
Το πιο σημαντικό είναι λοιπόν πως θα θέσουμε τα όρια…. Καταρχήν κρίνουμε πάντα τη συμπεριφορά και όχι το ίδιο το παιδί. Επιπλέον διαφοροποιούμε το συναίσθημα από τη πράξη. Αυτό σημαίνει πως δεχόμαστε όλα τα συναισθήματα του παιδιού μας όχι όμως όλες τις συμπεριφορές. Επιπλέον θέτουμε εξαρχής τα όρια και φροντίζουμε να μην τα αναιρούμε διότι αυτό θα προκαλέσει σύγχυση στο παιδί. 
Τα όρια θα πρέπει να συμβαδίζουν με το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού μας και να προσαρμόζονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του όπως επίσης και οι συνέπειες να είναι άμεσες και σχετικές με ότι έγινε!!!! Μια τιμωρία που έρχεται με καθυστέρηση θυμώνει και δεν διαπαιδαγωγεί. Επίσης πρέπει να αποφεύγονται οι απειλές και οι εκφοβισμοί διότι μπορεί να έχουμε αντίθετα αποτελέσματα….. 
Συμπερασματικά θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τις πράξεις μας και όχι μέσα από τα λόγια……….

                                                                                                                         ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ 
                                                                                                                         Ζωή Παπαδάκη

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012


Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική... μαθαίνει να κατακρίνει!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα... μαθαίνει να καυγαδίζει!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία... μαθαίνει να είναι ντροπαλό!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή... μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση... μαθαίνει να είναι υπομονετικό!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ενθάρρυνση... μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο... μαθαίνει να εκτιμά!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη... μαθαίνει να είναι δίκαιο!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα σε ασφάλεια... μαθαίνει να πιστεύει!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία... μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση!!!
 
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία... μαθαίνει να βρίσκει αγάπη μέσα στον κόσμο!!!
                                                                                                                    R.RUSSEL